Encyklopedia latarni morskich – [6] – Ar-Men, Wyspa Sein, Bretania, Francja

Wraz z kolejną kartą naszej latarnianej encyklopedii wyruszymy na wirtualną wycieczkę do Francji, konkretnie na Wyspę Sein, gdzie od 1881 roku stoi granitowa latarnia morska Ar-Men (co oznacza: „skała”). W społeczności latarników uznawana jest za jedno z najtrudniejszych miejsc pracy – często określana jako „piekło piekieł”. Budowa latarni nie była łatwa, z uwagi na niewielką powierzchnię skał (zaledwie 4,6 m2, i to przy niskim stanie wody), dlatego jej wznoszenie trwało aż 14 lat.

10 kwietnia 1990 latarnia została zautomatyzowana – zainstalowano wówczas żarówkę halogenową o mocy 250 W, która wysyła 3 białe błyski co 20 sekund, poparte również sygnałem 3 dźwięków co 60 sekund.

AR-MEN (Wyspa Sein, Bretania, Francja) – latarnia morska

• data wybudowania – 1867-1881
• wysokość wieży – 32 m
• wysokość światła ponad wodą – 37 m
• zasięg światła – 23,5 Mm
• zautomatyzowana – tak – w 1990
• aparat świetlny – 250 W żarówka halogenowa
• materiał budowlany – granit
• położenie (48°3′0″N 4°59′54″W)
• charakterystyka światła: błyskowe – 3 błyski co 20 s.

Źródła:

• wikipedia
• google maps
• pocztówka, wydana przez: Editions d’Art (Editeu-Fabricant) Jack / Photo J. Guichard