Pałac w Drogoszach |

Marzenia się spełniają! Pewnie nie wszystkie, ale część na pewno. Doświadczyłem tego na własnej skórze, odwiedzając w tegoroczne wakacje Drogosze, by choć zobaczyć z daleka wspaniały, przepiękny i dobrze zachowany pałac. Nie tylko udało mi się go zobaczyć z bliska – z zewnątrz, ale nawet wszedłem do środka i zobaczyłem fragment wnętrz. Z Drogoszy odjechałem zachwycony! Co innego obejrzeć liczne zdjęcia w internecie, a co innego zobaczyć na własne oczy wspaniałą neogotycką kaplicę z symbolicznymi grobowcami hrabiny Stanisława i Angeliki Dönhoffów – ostatnich właścicieli Drogosz z rodziny Dönhoff, przepiękne sztukaterie, polichromie, piece, kominki, zegar nad głównym wejściem, czy bogato dekorowany kartusz herbowy rodu Stolberg-Wernigerode – czyli tego, w którego rękach znajdował się do 1945 roku. Pałac w Drogoszach należał do tzw. pałaców królewskich, czyli takich, w których monarchowie zatrzymywali się w trakcie swoich podróży. Był to zarazem jeden z trzech największych tego typu obiektów w Prusach Wschodnich. Zbudowany został według projektu Johna von Collas w latach 1710-1714. W późniejszych latach był rozbudowywany i przebudowywany, zmieniało się także jego wyposażenie i wystrój. W latach 1954-1991 stanowił siedzibę Ośrodka Szkolenia Rolników, co zapewne nie pozostało bez wpływu na wnętrza, ale jednocześnie pozwoliło pałacowi nie popaść w ruinę. Niestety, znaczna część jego bogatego wyposażenia (np. dzieła sztuki i meble) została po II wojnie światowej rozkradziona, zaledwie nieduża część trafiła do Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie. Obecnie pałac znajduje się w prywatnych rękach i przy odrobinie szczęścia można go obejrzeć. Warto również rozejrzeć się po okolicy i zobaczyć – a część także odnaleźć – dawne zabudowania gospodarcze. Mnie tym razem zabrakło na to czasu, wiem zatem, że Drogosze jeszcze kiedyś odwiedzę.

Miejsce: Drogosze, gm. Barciany, pow. kętrzyński, woj. warmińsko-mazurskie
Data budowy: 1710-1714; 1725 – powstała kaplica; 1766 – przedłużono korpus po bokach o węższe skrzydła; ok. 1785 – powstał podjazd do pałacu; ok. 1840 – przebudowa kaplicy na neogotycką
Stan: db-
Inne: wpisany do rejestru zabytków (wraz z parkiem) 11.09.1949 pod nr 35
Możliwość zwiedzania: okazjonalnie
Źródła: Małgorzata Jackiewicz-Garniec, Mirosław Garniec, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, Studio Wydawnicze Arta, Olsztyn 2001; it.mragowo.pl, nid.pl, OpenStreetMap
Zdjęcia wykonane: 2020-08-17