Skarby toruńskich kościołów [3] |

W kolejnym odcinku cyklu „Skarby toruńskich kościołów” pozostaniemy w kościele pw. św. Jakuba, ale odejdziemy zarówno od tematyki organów, jak i przemieścimy się wirtualnie wewnątrz świątyni. Bowiem jednym z największych skarbów kościoła jakubowego jest tzw. Drzewo Życia z krucyfiksem. Biblijne Drzewo Życia, symbolizujące nieśmiertelność, jaką Bóg odbarzył Adama i Ewę, pojawia się w Księdze Rodzaju i symbolizuje nadzieję na zmartwychwstanie. Jako dzieło sztuki w toruńskim kościele łączy idee śmierci i odrodzenia, przez połączenie z krucyfiksem.

Ta niezwykła rzeźba została wykonana w 2 poł. XIV w., prawdopodobnie w jednym z toruńskich warsztatów; ma 7 m wysokości i 3 m szerokości. Bogata jest zarówno w zdobienia ornamentami kwiatowymi, czy liśćmi winorośli; na 12 stylizowanych gałęziach umieszczone zostały postacie 12 proroków, a na wstęgach wersety z Pisma Św. Niemal na samym szczycie umieszczono postać pelikana rozrywającego własną pierś, by móc nakarmić pisklęta – jako symbol Chrystusa umierającego, by dać zbawienie wiernym. Po bokach ołatarza, na którym ustawiono krucyfiks, znajdują się 2 rokokowe rzeźby.

W 1999 roku Drzewo Życia zostało poddane gruntownym pracom konserwatorskim, które przywróciły dziele zarówno dawny, pierwotny blask, jak i odkryły kilka tajemnic pod kolejnymi warstwami farby.

Co ciekawe, Drzewo Życia nie znajduje się w kościele pw. św. Jakuba od początku swego powstania. Pierwotnie umieszczone było w dominikańskim kościele pw. św. Mikołaja, zburzonym i rozebranym przez Prusaków w 1834 roku.